Dostępność cyfrowa – zastosowanie wytycznych WCAG w branży turystycznej

Według definicji niepełnosprawność, to ograniczenia lub całkowity brak zdolności do wykonywania czynności w sposób przyjęty za normalny dla człowieka. Osoby niepełnosprawne codziennie muszą mierzyć się z mnóstwem barier, zarówno w życiu realnym, jak i tym wirtualnym, czyli internecie. Każda niepełnosprawność jest inna i wymaga innych ułatwień dlatego też w roku 1999 powstały wytyczne – WCAG, których celem jest umożliwienie dostępu osobom niepełnosprawnym do treści internetowych.

Co to jest WCAG

Web Content Accessibility Guidelines – WCAG to zbiór wytycznych dotyczących dostępności do treści internetowych, które zostały po raz pierwszy opublikowane w roku 1999 przez WAI (Web Accessibility Initiative). Dotyczą one zasad, według których powinny być budowane strony internetowe tak, aby każdy niezależnie od stopnia swojej niepełnosprawności miał do nich pełen dostęp. W roku 2008 wprowadzono kolejne standardy, czyli WCAG 2.0, a w roku 2018 zostały opublikowane najnowsze wytyczne nazwane WCAG 2.1. To, co warto zaznaczyć, to fakt, że wytyczne z lat wcześniejszych zostały zachowane, jednak niektóre zostały wzbogacone o dodatkowe objaśnienia. Najnowsza aktualizacja dotyczy przede wszystkim zmian, które odpowiedzialne są za sposób interakcji ludzi z interfejsem witryn i urządzeniami mobilnymi. Wytyczne WCAG mają na celu zwiększenie liczby serwisów, które będą tak samo dostępne dla osób niepełnosprawnych, jak i tych całkowicie zdrowych. Bardzo dużo osób z upośledzeniem fizycznym obsługując strony internetowe nie korzysta z myszki lecz z klawiatury. Wprowadzając wytyczne WCAG firma zyskuje nie tylko nowych użytkowników, ale też takie korzyści jak:

  • pozytywny PR
  • unika oskarżeń o dyskryminację
  • zwiększa użyteczność strony lub aplikacji
  • dociera do szerszego grona odbiorców
  • poprawia SEO
  • pracuje na kodach lepszej jakości.

 

Branża turystyczna a osoby niepełnosprawne

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze od przeszło 40 lat pomaga spełnić marzenia osób niepełnosprawnych o zwiedzaniu zarówno kraju, jak i świata, proponując różne formy aktywności turystycznej. Dzięki takiej formie aktywności osoby niepełnosprawne mają nie tylko możliwość poznania ciekawych miejsc, ale też mogą zbudować emocjonalną więź z osobami o podobnych pasjach, oraz zainteresowaniach. Bardzo ważne jest tutaj spersonalizowane podejście, ponieważ każdy niepełnosprawny turysta zazwyczaj potrzebuje innego, indywidualnego podejścia. Wiele organizacji organizuje różnego rodzaju imprezy skierowane do tej grupy turystów, są to między innymi obozy szkoleniowe, wycieczki, czy rajdy. Jednak wciąż osoby niepełnosprawne natrafiają na różnego rodzaju bariery takie jak:

  • bariera psychiczna – jest to jedna z najczęściej spotykanych barier, która decyduje o tym, czy osoba niepełnosprawna w ogóle podejmie się jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Bardzo często musi się ona zmierzyć z natrętnymi spojrzeniami, głupimi uśmieszkami, drwinami, lub źle pojętą chęcią pomocy, która często przeradza się w litość;
  • bariera komunikacyjna oraz architektoniczna – dotyczy ona w największym stopniu osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Zazwyczaj do budynków użyteczności publicznej prowadzą schody, a przejścia pomiędzy eksponatami, czy obiektami na przykład w muzeum bywają wąskie, przez co trudności z poruszaniem się mogą mieć osoby sprawnie fizycznie a co dopiero te z ograniczeniami ruchowymi. Taki sam problem pojawia się w restauracjach, toaletach, czy komunikacji miejskiej;
  • bariera głosowa – spotykają się z nią osoby niedosłyszące, oraz niesłyszące. Mimo że takie osoby bez trudu się poruszają i nie mają problemu ze wzrokiem, to nie mogą w pełni korzystać, chociażby z objaśnień przewodników, którzy opowiadają o danym obiekcie. Osoby z tą niepełnosprawnością bardzo często potrafią czytać z ust, jednak nie zawsze mają taką możliwość, dodatkowo są one narażone na szereg niebezpieczeństw związanych z brakiem możliwości usłyszenia, chociażby ostrzegawczych sygnałów dźwiękowych;
  • bariera wzrokowa – bardzo dużo osób ma problemy ze wzrokiem, są też tacy, którzy kiepsko widzą bez okularów, lub są całkowicie niewidomi. Takie osoby do zwiedzania potrzebują przewodnika oraz miejsc, w których będą mogły dany obiekt dotknąć, a co za tym idzie poznać go za pomocą swoich dłoni.

WCAG a branża turystyczna

Na szczęście coraz więcej organizacji wychodzi naprzeciw osobom niepełnosprawnym, dzięki czemu mogą one swobodniej nie tylko poruszać się po mieście, ale też zwiedzać i podróżować poznając nowe, ciekawe miejsca. Doskonałą pomocą podczas zwiedzania okazują się smartfony oraz tablety, na których można zainstalować przydatne aplikacje. Przykładem takich rozwiązań są:

  • Seeing Assistant Move – jesto to aplikacja, dzięki której osoba niepełnosprawna w łatwy i szybki sposób dotrze do celu. Dzięki głosowym komunikatom użytkownik jest na bieżąco informowany o lokalizacji oraz drodze, którą musi pokonać. Aplikacja korzysta między innymi z baz punktów, które są na bieżąco uzupełniane, oraz udostępnianie użytkownikom. Dodatkowo zapisuje ona przebytą drogę, dzięki czemu osoba niepełnosprawna bez problemu może wrócić do punktu wyjścia, pokonując tę samą trasę. Bardzo ważny jest fakt, że z aplikacji można korzystać również, gdy nie ma dostępu do internetu;
  • przewodnik po Krakowie dla niepełnosprawnych turystów – jest to przewodnik stworzony w dwóch wersjach językowych (polskiej oraz angielskiej) wzbogacony o aplikację mobilną. Stanowi on pełne kompendium wiedzy o wszystkich obiektach, które znajdują się w mieście, oraz o ich dostępności dla osób z niepełnosprawnością. Dzięki czemu mogą one w łatwy sposób znaleźć, chociażby opisy zabytków, terenów zielonych, spis krakowskich instytucji kultury, hoteli czy restauracji. W przewodniku zostały też zawarte bardzo przydatne informacje, takie jak na przykład miejsca dostosowane do potrzeb osób poruszających się na wózku inwalidzkim;
  • Access Earth – jest to aplikacja, której podstawowym celem jest ocenianie zarówno obiektów (restauracje, hotele), jak i atrakcji turystycznych pod kątem dostosowania ich do potrzeb osób niepełnosprawnych. Użytkownicy mają możliwość podzielenia się informacjami na temat schodów, wind, czy łazienek, dzięki czemu łatwiej jest zweryfikować informacje, które umieszczają właściciele obiektów;
  • AXS Map – jest to specjalna mapa, na której użytkownicy mogą dodawać cenne informacje związane z miejscami, które są przystosowane dla osób niepełnosprawnych. Umieszczane są w niej takie informacje jak na przykład: gdzie znajdują się podjazdy, czy toalety przystosowane do wózków, lub jakie hotele, czy centra handlowe umożliwiają łatwe poruszanie się;
  • mówiące mapy – jest to aplikacja, która sprawdzi się nie tylko podczas podróży, ale też w życiu codziennym. To dzięki niej osoby niewidome oraz niedowidzące, będą miały znacząco ułatwione poruszanie się po mieście. Aplikacja działa na zasadzie przewodnika, który mówi jak osoba niepełnosprawna ma się poruszać. Taką ścieżkę może zaplanować oraz opisać każdy uwzględniając nie tylko trasę, ale też przeszkody, które po drodze trzeba pokonać;

 

Jak widać aplikacji, które ułatwiają nie tylko podróżowanie, ale też codzienne funkcjonowanie osobom niepełnosprawnym jest bardzo dużo. Cieszy też fakt, że z dnia na dzień jest ich jeszcze więcej, dzięki czemu osoby z jakąkolwiek niepełnosprawnością mogą być bardziej samodzielne, a co za tym idzie, mogą cieszyć się życiem i pokonywać swoje bariery bez lęku i strachu.

Więcej o WCAG znajdziesz tutaj: https://ttpsc.com/pl/wcag/

Dodaj komentarz